با استفاده از يا
می توانيد بين بخش های مختلف وبسايت جابه جا شويد
بسم الله
کامل تر شد
از زبان حضرت مادر(س) که به اول مظلوم عالم دلداری میده...امان از غریبی..........
این چه اشکی ست که در چشم تو پیداست علی؟
فاطمه مطلّع از غصه ی دلهاست، علی!
باز هم بغض خودت را که به صحرا بردی!
پس دل فاطمه از بهر چه اینجاست علی؟
همسر فاطمه بودن که برایت شر شد؛
خدمت خانه ی تو عزّت زهراست، علی!
ای یدالله! کمی دست مرا می گیری؟
آتشی در تنم از عشق تو برپاست، علی!
تو ببخشا که اگر اینهمه من مشتاقم
رفتنم ،جان حسن!؛ وعده ی باباست، علی!
خبر رفتن من نقش زمینت نکند
من فدای تو شدم، قدر تو والاست علی!
من فدای تو شدم تا که زمینت نزنند
قوّت پشت تو از امّ ابیهاست علی!
فاتح خیبر من! دست تو را گر بستند
تا ابد در دل من دست تو بالاست، علی!
بازوی فاطمه دیگر ز رمق افتاده؛
جان من گریه نکن!...اشک تو غوغاست، علی!
فکر چشمان منی؟... این ورمش میخوابد
ماه با لک شدنش اینهمه زیباست، علی!
جان زهرا! دم آخر لب خود را وا کن
خنده هایت به خدا عین مداواست، علی!
میخ در داغ که شد، درد تو را فهمیدم
سینه ات مخزنی از غربت و غمهاست علی!
یا علی جان! تو فقط قلب حسن را دریاب؛
پسر غیرتی ام مثل تو تنهاست، علی!
مو به مو کرب و بلا را که به زینب گفتم؛
آه...الحق که گلم زینب کبری ست، علی!
فقط از چشم بد بی شرفان می ترسم؛
من امیدم همه بر غیرت سقاست، علی!
وقت رفتن شده مولا! تو بیا پیشم باش
که نفسهای تو اعجاز مسیحاست علی!
ح.م
یا علی مددی..........
بسم الله
دلم از غصه و غم زخم دارد
زبان گفت و گویم زخم دارد
نگاهم اشک را فهمیده اما
صدای هق هق ام هم زخم دارد
نمیدانم چرا در پیش چشمم
همین بارانِ نم نم، زخم دارد
دلم آماده ی داغ دگر نیست
که این داغ دمادم، زخم دارد
از آن وقتی که رفتی بی بهانه
غزل هایم عزیزم! زخم دارد
ح.م
بسم الله
نام زیبای تو بر سینه ی منقوش بهشت
بسم الله
برای پیاده روی اربعین 91
بسم الله
از زبان بی بی زینب (س)...
ح.م
ح.م
قل اعوذ...تو بکن ریشه خناسی را
من به جان میخرم این تهمت "وسواسی" را
قلب من سوخته تا نذر تو کردم خواهر!
این غزل های کمی ساده و احساسی را
پشت این چادر مشکی به خدا رازی هست
به کبودی زده اند رنگ غم یاسی را
به خدا زنده کند بار دگر در دنیا
چادر زینبی ات غیرت عباسی را
خلقتت نقطه عطفیست به بازار طلا
چادرت چون صدفی گوهر الماسی را
ح.م
بسم رب العشق...
قلم شکسته
ح.م
إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِیفًا